လႈိ႕၀ွက္မႈမ်ားစြာႏွင့္ ကယားျပည္နယ္မွ ၾကတ္ဂူႀကီး

ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ လႈိဏ္ဂူႀကီးမ်ားတြင္ အမည္ၾကားယံုျဖင့္ စိတ္၀င္စားမႈခံရေသာ လႈိဏ္ဂူႀကီးတစ္ခုမွာ ၾကတ္ဂူပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ေရွးေဟာင္းအေခါင္းမ်ား တည္ရွိေနသည္ဟု နာမည္ေက်ာ္ၾကားေသာ ၊ ထူးဆန္းမႈမ်ားႏွင့္ ျပည့္ေနသည့္ ၾကတ္ဂူႀကီးသည္ ကယားျပည္နယ္ ၊ လြိဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕အနီးတြင္ တည္ရွိေနပါသည္။

ျမန္မာျပည္၏ အထင္ကရလႈိဏ္ဂူႀကီးတစ္ခု အျဖစ္သတ္မွတ္ထားၾကေသာ ၾကတ္ဂူႀကီးသည္ ကယားျပည္နယ္ လိြဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕မွ အေရွ႕ဘက္ ၁၀ မိုင္အကြာတြင္ တည္ရွိပါသည္။ လြိဳင္ေကာ္မွ ရွားေတာသို႔ သြားသည့္ လမ္းေပၚတြင္ ပါေလာင္းေက်းရြာအနီး၌ တည္ရွိေနၿပီး ယခုအခါ သြားလာရသည္မွာ လြယ္ကူ အဆင္ေျပလွပါသည္။ ၾကတ္ဂူကို ကယားဘာသာစကားျဖင့္ ရာစုကု ဟုေခၚၾကပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေတြ႔ရွိမွတ္တမ္းတင္ထားသမွ် လႈိဏ္ဂူႀကီးမ်ားတြင္ ၾကတ္ဂူႀကီးသည္ တိုင္းတာ၍ ရသေလာက္တြင္ ပဥၥမေျမာက္ အရွည္ဆံုး လႈိဏ္ဂူႀကီး ျဖစ္ေၾကာင္း myanmarcaves.com မွ မွတ္တမ္းတင္ထားပါသည္။ ကယားျပည္နယ္တြင္ ဖ႐ူႏိုဂူႀကီးၿပီးေနာက္ ဒုတိယအရွည္ဆံုး ျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါသည္။ ဒါေပမယ့္ ၾကတ္ဂူ၏ အဆံုးသတ္ပိုင္းကို မည္သူမွ မေရာက္ဖူးေသးဘဲ ဆက္လက္တိုင္းတာ သုေတသနျပဳရန္ က်န္ရွိေနေသာ လႈိဏ္ဂူႀကီး ျဖစ္ပါသည္။ ယခုလက္ရွိ ခန္႔မွန္းတိုင္းတာ မွတ္တမ္းတင္ထားခ်က္တြင္ ( ေပ ၇၂၀၀ ) ၂၁၉၄ မီတာ ခန္႔ လႈိဏ္ဂူအရွည္ရွိပါသည္။

ဂူအတြင္း၌ မည္သည့္အခ်ိန္ကာလ ကတည္းက ေရာက္ရွိေနမွန္းမသိရသည့္ သစ္လံုးထြင္း အေခါင္းကဲ့သို႔ အရာမ်ားကို ေတြ႔ရွိၾကရၿပီး ႐ိုးရာယံုၾကည္မႈႏွင့္အတူ ၾကတ္ဂူဟူေသာ နာမည္ဆန္းျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားလာခဲ့ပါသည္။  ဂူအတြင္း၌ အရွည္ဆံုး(၁၅)ေပ ၊ အတိုဆံုး(၂)ေပခန္႕ရွိေသာ သစ္လံုးထြင္း သစ္သားေခါင္းတလားမ်ား ေနရာစံုတည္ရွိေနပါသည္။ အခ်ိဳ႕ကို ေပ(၂၀)၊ ေပ(၃၀) ျမင့္ေသာ လႈိဏ္ဂူ မ်က္ႏွာက်က္၌ေတြ႕ရပါသည္။

ကယားျပည္နယ္မွ ၾကတ္ဂူႀကီးသည္ ပင္လယ္ေရမ်က္နွာျပင္အထက္(၂၉၉၀)ေပ တြင္ရွိေသာ ထံုးေက်ာက္ (Limestone) ၊ ဒိုလိုမိုက္ေက်ာက္ (Dolomite) မ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ အလြန္ႀကီးမားသည့္ သဘာ၀လိႈဏ္ဂူတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။ လႈိဏ္ဂူႀကီး၏ သက္တမ္း ႏွင့္ အတြင္းမွ ေတြ႔ရွိရေသာ သစ္သားေခါင္းတလားမ်ား၏ သမိုင္းဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ားကို ဆက္လက္သုေတသနျပဳဆဲ ရွိပါသည္။

ၾကတ္ဂူႀကီးသို႔ အတက္လမ္း

ၾကတ္ဂူသြားရာ လမ္းတြင္ သာယာလွပေသာ ရႈခင္းမ်ားကို ေတြ႔ျမင္ရမည္ ျဖစ္ၿပီး လႈိဏ္ဂူႀကီးကို ေတာင္အလယ္တြင္ ေတြ႔ျမင္ၾကရပါသည္။ ေတာင္ေျခတြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းႏွင့္အတူ ခရီးသြားမ်ား အနားယူ အပန္းေျဖရန္ အေဆာင္မ်ားကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ရပါသည္။

ၾကတ္ဂူႀကီးကို ဟိုးယခင္ကတည္းက ေဒသခံမ်ား ေတြ႔ရွိခဲ့ၾကေပမယ့္ ႐ိုးရာယံုၾကည္မႈမ်ားေၾကာင့္ အသြားအလာ မရွိသေလာက္ ျဖစ္ခဲ့ၾကပါသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕က ဂ်ပန္ေခတ္ကတည္းက ထိုဂူႀကီးရွိေၾကာင္း ေဒသခံမ်ား သိရွိၾကသည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း ျပင္ပမွ ခရီးသြားဧည့္သည္မ်ား သိရွိလာေရာက္ၾကသည္မွာ ႏွစ္အားျဖင့္ မ်ားစြာ မၾကာေသးပါ။

ေတာင္ေပၚသို႔တတ္ရန္ လမ္းရွိၿပီး ဂူေပါက္၀သို႔ မေရာက္ခင္တြင္ ကယား႐ိုးရာ တံခြန္တိုင္ရွည္ႀကီးကို ေတြ႔ျမင္ရပါသည္။ ကယားလူမ်ိဳးတို႔၏ ႐ိုးရာယံုၾကည္မႈကို ျပသသည့္ ထိုတံခြန္တိုင္မ်ားကို ကယားျပည္နယ္ ေနရာအမ်ားအျပားတြင္ ေတြ႔ျမင္ၾကရပါသည္။

ထိုမွ ေတာင္တက္လမ္းအတိုင္း တက္သြားလွ်င္ နာမည္ေက်ာ္ ၾကတ္ဂူႀကီး၏ ၀င္ေပါက္ကို ေတြ႕ျမင္ၾကရပါသည္။ ဂူေပါက္၀တြင္ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ကို ဖူးေမွ်ာ္ၾကရၿပီး ႀကီးမားၿပီး မဲေမွာင္ေနေသာ ဂူအတြင္းပိုင္းကို ေတြ႔ျမင္ရသည္မွာ ေက်ာခ်မ္းစရာ ေကာင္းလွပါသည္။

လႈိဏ္ဂူအတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္ရန္ အျမင့္မွ ေလွကားျဖင့္ ဆင္ၾကရၿပီး ေက်ာက္တံုးမ်ားၾကား လွ်ိဳေျမာင္ကို တံတားျဖင့္ ကူးၾကရပါသည္။ ဂူ၀တြင္ ေတြ႔ရွိရေသာ ျပဳျပင္ဖန္တီးထားမႈမ်ားကို ေတြ႔ျမင္ၾကရသျဖင့္ ဒီဂူႀကီးကေတာ့ သဘာ၀အတိုင္း ေတြ႔မွ ေတြ႔ရပါေတာ့မလားဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။ ဒါေပမယ့္ ေမွာင္ေနေသာ ဂူအထဲေရာက္သြားမွ မိမိ ထင္ျမင္ခ်က္ အမွားႀကီး မွားမွန္း သိလိုက္ရပါသည္။

လႈိဏ္ဂူအ၀င္ ေလ်ာက္လမ္းေပၚအေရာက္ ေတြ႔ျမင္ရေသာ ေက်ာက္စက္ပန္းဆြဲအလွမ်ားမွာ ၾကည့္မ၀ပါ။ ေလ်ာက္လမ္းမွ ေအာက္ေျခသို႔ၾကည့္လိုက္မိေသာအခါ ျမင့္ေနပါသျဖင့္ ရင္ထိတ္မိပါသည္။ ေလ်ာက္လမ္းတံတားေလးေၾကာင့္သာ လႈိဏ္ဂူအတြင္း သက္သာစြာ ၀င္ေရာက္ႏိုင္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ၾကတ္ဂူ၏ ေရွ႕မ်က္ႏွာစာေလာက္သည္သာ က်ယ္ျပန္႔ေသာ လႈိဏ္ဂူ၀ေၾကာင့္ လင္းေနေသာ္လည္း လွပသည့္ ေက်ာက္စက္ပန္းဆြဲမ်ားကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးေနာက္ အတြင္းပိုင္းတြင္ ေမွာင္ႏွင့္မဲမဲ စမ္းတ၀ါး၀ါး ျဖစ္သြားရပါသည္။

လွ်ပ္စစ္မီး မရွိဘဲ မီးစက္မီးသာ ရွိေၾကာင္းသိရၿပီး လႈိဏ္ဂူတစ္ေလ်ာက္ မီးလံုးမ်ား သြယ္တန္းထားပါသည္။ ဒါေပမယ့္ ေနခရမ္းသြားခ်ိန္တြင္ မီးထြန္းေပးထားျခင္း မရွိပါ။ လံုး၀ေမွာင္မဲထဲ ဖုန္းမွ မီးအလင္းေရာင္ျဖင့္သာ ခ်ီတက္ၾကရပါသည္။ လင္းအားေကာင္းေသာ ဓာတ္မီးမ်ားယူသြားဖို႔ လိုအပ္ေသာ ဂူျဖစ္ၿပီး ဓာတ္မီးမပါသည့္အတြက္ ဂူထဲေရာက္ေလ ေနာင္တရေလ ျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။

ၾကတ္ဂူအတြင္း ေက်ာက္သားလမ္းေပၚ ေလ်ာက္ေနရင္းျဖင့္ နာမည္ေက်ာ္ ေခါင္းတလားမ်ား၏ အပ်က္အစီးမ်ားကို စတင္ေတြ႔ရွိရပါသည္။ သစ္လံုးတစ္လံုးတည္းကို ထြင္းထုထားသည့္ အေခါင္းပံုစံ မ်ားကို ေနရာအႏွံ႔ ေတြ႕ၾကရၿပီး အရွည္ကေတာ့ လူတစ္ေယာက္အတြက္ ေတာ္ေတာ္ရွည္လွပါသည္။ အရွည္ဆံုး အေခါင္းမွာ ၁၅ ေပ ၊ ၁၆ ေပ အထိ ရွိေၾကာင္းသိရသလို အတိုဆံုးမွာ ၂ ေပခန္႔ ရွိပါသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္၇၀ ေက်ာ္က ဂူတြင္း၀င္ေရာက္ဖူးသူမ်ားက အေခါင္းမ်ားအတြင္း အ႐ိုးစုမ်ား ေတြ႔ေၾကာင္း ေျပာၾကၿပီး ၊ ေနာက္ပိုင္း အဖိုးတန္ပစၥည္းမ်ား ရွိမလားဟု ၀င္ေရာက္ရွာေဖြ ဖ်က္စီးမႈမ်ားေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားခဲ့ရသည္ဟု ဆိုၾကပါသည္။ တိက်ေသာ ေျပာၾကား မွတ္တမ္းတင္မႈမ်ားကေတာ့ မေတြ႔ရပါ။

သစ္လံုးထြင္း ေလွပံုစံအေခါင္းမ်ားကို ေနရာစံုတြင္ ေတြ႔ျမင္ရၿပီး အခ်ိဳ႕ကို ေပ၂၀ ၊ ၃၀ ျမင့္ေသာ လႈိဏ္ဂူနံရံမ်ားတြင္ ေတြ႔ၾကရပါသည္။ စုပံုထပ္ထားျခင္းမ်ားကို ေတြ႔ရသလို ၊ အပ်က္အစီးပံုမ်ားအျဖစ္လည္း ေတြ႔ၾကရပါသည္။ လႈိဏ္ဂူအတြင္း ေမွာင္မဲေနသျဖင့္ ဂူနံရံႏွင့္ ျမင့္မားေသာ အမိုးကို ေသျခာမၾကည့္ႏိုင္သလို ၊ ၾကမ္းတမ္းေသာ ဂူေလ်ာက္လမ္းကို ဂရုစိုက္ ၾကည့္ေလ်ာက္ေနရသျဖင့္ သဘာ၀အလွအပမ်ားကို ခံစားရရန္ မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ မွတ္တမ္းတင္ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ဖို႔ပင္ ေကာင္းစြာမရေလာက္ေအာင္ ေမွာင္မဲေနသည္မွာ သဘာ၀အတိုင္း ရွိမွ ရွိပါ့မလားဟု ဂူ၀တြင္ ထင္ျမင္မိသည္ကို ရယ္ခ်င္မိပါသည္။ သဘာ၀ အက်လြန္သြားသည္ဟုပင္ ခံယူလိုက္ပါသည္။

တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ ထို ေခါင္းတလား အပိုင္းအစမ်ားကို လူသြားလမ္းခင္းထားသည္ကိုပါ ေတြ႔ျမင္ရပါသည္။ ေလ်ာက္ရသည့္လမ္းမွာ ေက်ာက္ခဲခၽြန္ခၽြန္မ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနၿပီး ဖိနပ္မစီးဘဲ ၀င္ရသည္မွာ သိပ္မလြယ္ကူပါ။ လမ္းတစ္ေလ်ာက္ မီးမလာေသာ မီးလံုးေလးမ်ား သြယ္တန္းထားသည္ကို အမွတ္အသားျပဳၿပီး ေရွ႕သို႕ ေလ်ာက္ခဲ့ရပါသည္။

ယံုၾကည္မႈမ်ားေၾကာင့္ အတိုက္အခံမျပဳလိုၾကေသာ္လည္း ထိုေခါင္းတလားမ်ားႏွင့္ ပတ္သတ္ၿပီး ထင္ျမင္ခ်က္မ်ား အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိၾကပါသည္။ အမ်ားအားျဖင့္ ယံုၾကည္ယူဆၾကသည္မွာ ထိုေခါင္းတလားမ်ားသည္ ေရွးတစ္ခ်ိန္က ထိုေဒသတစ္၀ိုက္တြင္ ေနထိုင္ခဲ့ေသာ အရပ္အလြန္ရွည္ၾကသည့္ ေရွးက်သည့္ လူမ်ိဳးမ်ား၏ အေခါင္းမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုၾကပါသည္။ ေသဆံုးလွ်င္ သစ္လံုးထြင္း အေခါင္းမ်ားထဲ ထည့္ၿပီး လႈိဏ္ဂူအတြင္းသို႔ ႐ိုးရာယံုၾကည္မႈအရ လာေရာက္ထားေၾကာင္း ဆိုၾကပါသည္။ ထို႔ျပင္ ထိုဂူႀကီးသည္ ၾကတ္မ်ား ေနထိုင္ရာ ဂူႀကီးဟုလည္း ဆိုၾကပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ထိုဂူကို ၾကတ္ဂူဟု ေခၚေၾကာင္း ဆိုၾကပါသည္။ ထိုကဲ့သို႔ သိရခက္ေသာ ယံုၾကည္မႈဆိုင္ရာမ်ား ေရွးက်သည့္ လူမ်ိဳးတိုင္းတြင္ ရွိတတ္ၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေရွ႕အာရွတြင္ပင္ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးသည္ ေသၿပီးလူမ်ား၏ အေခါင္းမ်ားကို ေက်ာက္ေတာင္နံရံတြင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားတတ္ၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ ယခုကဲ့သို႔ အရပ္အလြန္ရွည္ေသာလူမ်ိဳးမ်ား ႏွင့္ ဒီေလာက္ႀကီးေသာ ေခါင္းတလားမ်ားရွိေၾကာင္းကေတာ့ လက္မခံသူမ်ားအတြက္ ေတြးစရာ ျဖစ္ေနပါသည္။

တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ၾကတ္ဂူမွ ေခါင္းတလားမ်ားသည္ တစ္ေခတ္တစ္ခါက ေမွာင္ခိုပစၥည္းမ်ား လဲလွယ္ေရာင္း၀ယ္ရာတြင္ ထည့္သြင္းအသံုးျပဳခဲ့ေၾကာင္း ဆိုၾကပါသည္။ ထိုအဆိုကို လက္မခံသူမ်ားကေတာ့ ေမွာင္ခိုပစၥည္းမ်ားကို အလြန္ေလးေသာ သစ္လံုးထြင္းေခါင္းပံုစံထဲ ထည့္ရျခင္း အေၾကာင္းႏွင့္ ေပ ၂၀ ၊ ၃၀ ျမင့္ေသာ ေတာင္နံရံ အေပါက္မ်ားတြင္ ဘာေၾကာင့္တင္ထားရေၾကာင္း ေမးခြန္းထုတ္ၾကပါသည္။

တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ၾကတ္ဂူႀကီးေအာက္မွ ေရထြက္ေပါက္သည္ တစ္ဖက္တြင္ ျမစ္ (သို႔) ပင္လယ္ထိ ေရာက္သျဖင့္ ဂ်ပန္ေခတ္က ဂ်ပန္မ်ားစစ္ေျပးရန္ သစ္လံုးထြင္း ေလွမ်ားျပဳလုပ္ၿပီး ဂူထဲ၌လာထားေၾကာင္း ဆိုၾကပါသည္။ သစ္လံုးထြင္း ေလွအယူအဆကို လက္ခံလိုေသာ္လည္း တစ္ဖက္ ျမစ္ (သို႔) ပင္လယ္အထိ တကယ္ေပါက္လွ်င္ပင္ အဆံုးထိသြားေရာက္ရန္ မလြယ္ပါ။ ဂ်ပန္မ်ား စစ္ေျပးဖို႔ဆိုသည္မွာ ပိုလို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဟု ယူဆမိပါသည္။

ထို႔ျပင္ ၾကတ္ဂူအတြင္းရွိ လင္းႏို႔မ်ား၏ ေခ်းခံယူရန္ သစ္လံုးထြင္းေခါင္းတလားမ်ား ထားေၾကာင္း ဆိုၾကသူမ်ားကို ၾကားဖူးခဲ့ပါသည္။ ထိုအရာမွာလည္း တိက်ေသာ တင္ျပခ်က္တစ္ခုေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ပါ။

မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါေစ ၾကတ္ဂူႀကီးအတြင္းတြင္ သစ္လံုးထြင္း အေခါင္းပံုစံႀကီးမ်ား ရွိေနၾကသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ၿပီး တိက်ေသာ သုေတသနျပဳခ်က္မ်ား အေျဖမထြက္ခင္အထိ ပေဟဠိေပါင္း မ်ားစြာႏွင့္ ဆက္လက္တည္ရွိေနမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ေရွးေဟာင္းသုေတသနဌာနမွ လာေရာက္ မွတ္တမ္းယူ သုေတသနျပဳေနေၾကာင္း သိရပါသည္။

ၾကတ္ဂူႀကီး အတြင္းပိုင္းသည္ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔သလို ေက်ာက္တံုးေက်ာက္စိုင္ႀကီးမ်ား ေနရာအႏွံ႔ တည္ရွိေနပါသည္။ ထိုႀကီးမားေသာ ေက်ာက္တံုး အပိုင္းအစႀကီးမ်ားေၾကာင့္ လူသြားလမ္းသည္ က်ဥ္းလိုက္ က်ယ္လိုက္ ျဖစ္ေနပါသည္။ လမ္းသည္လည္း ျမင့္လိုက္ ၊ နိမ့္လိုက္ျဖင့္ သြားလာရသည္မွာ ေျမေအာက္ကမာၻတစ္ခုကို ေရာက္ရွိေနသလို ခံစားရေစပါသည္။

ၾကတ္ဂူႀကီး အတြင္းပိုင္းတြင္ အျခားဂူမ်ားမွာကဲ့သို႔ ေရစက္ေရေပါက္မ်ား က်ဆင္းေနျခင္းမ်ိဳး သိပ္မေတြ႔ရပါ။ ႀကီးမားၿပီး ကြဲအပ္ေနေသာ ေက်ာက္တံုးေက်ာက္ေဆာင္ႀကီးမ်ားကို ေနရာအႏွံ႔ ေတြ႔ျမင္ရပါသည္။ အတြင္းဘက္တြင္ ႀကီးမားေသာ ဂူႀကီး တစ္ခုပင္ျဖစ္ပါသည္။

ၾကတ္ဂူႀကီး၏ လမ္းတစ္ေလ်ာက္ မီးသီးမ်ား သြယ္တန္းထားသေလာက္အထိ သဘာ၀အတိုင္း ျပဳျပင္မႈမရွိသေလာက္ ၀င္ေရာက္ၾကရပါသည္။ ဂူအတြင္းပိုင္းတြင္ စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔တတ္သူမ်ား အေနျဖင့္ မူးေ၀ ေခါင္းမူးျခင္းမ်ိဳးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရပါသည္။ မိမိ၏ စိတ္အခံေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေပၚျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မေရာက္ခင္ ကတည္းက ၾကားသိဖူးေသာ စကားမ်ားေၾကာင့္ အခ်ိဳ႕သူမ်ား အသက္ရႈမ၀ ၊ ရင္ထိတ္ကာ လွည့္ျပန္သြားတတ္ၾကပါသည္။ စူးစမ္းလိုသူမ်ားအေနျဖင့္ ဂူအတြင္းပိုင္း ၀င္၍ရသေလာက္ ၀င္ေရာက္ေလ့လာသင့္ပါသည္။

ၾကတ္ဂူအတြင္း ေနာက္ဆံုးမီးသီး သြယ္တန္းထားသည့္ေနရာ

ၾကတ္ဂူႀကီးအတြင္းပိုင္း အႏၲရာယ္ကင္း သြားႏိုင္ေလာက္သည္အထိ မီးလံုးမီးသီးမ်ား သြယ္တန္းထားေပးပါသည္။ ေနာက္ဆံုးမီးသီး အဆံုးသတ္ေနရာသည္ ဂူ၏ အဆံုးသတ္ေနရာ မဟုတ္ေသးပါ။ ေအာက္ဆင္း၍ ခက္ခဲလြန္းေလာက္ေအာင္ ကုန္းေလ်ာျဖစ္ေပၚေနၿပီး ျမင့္လြန္းေနပါသည္။ ႀကိဳးပါမွသာ အလြယ္တကူ ဆင္းႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုေနရာမွ ၾကည့္လွ်င္ ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲထဲ ဘာမွ သိပ္မျမင္ရေတာ့ပါ။ ဒီဂူႀကီးသည္ လူအမ်ားေျပာၾကသလို အဆံုးမဲ့သေလာက္ ရွည္လ်ားလြန္းသလားဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား ရသေလာက္ ၀င္ေရာက္ေလ့လာဖူးသည့္ အရွည္မိုင္သည္ပင္ မနည္းပါ။

ၾကတ္ဂူအတြင္း ေျမေအာက္သို႔ ဆင္းရမည့္ တစ္ေနရာ

 

ထို႔ျပင္ ၾကတ္ဂူႀကီး အတြင္းတြင္ ဂူလမ္းေၾကာင္းခြဲမ်ား ရွိၿပီး လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု၏ အဆံုးသတ္မွာ ေအာက္သို႔တြင္းေပါက္အျဖစ္ က်ဥ္းေျမာင္းစြာ ထိုးဆင္းသြားပါသည္။ ထို ေအာက္သို႔ ဆင္းသြားသည့္ ေနရာတြင္ ေလွကားတစ္ခု ျပဳလုပ္ေပးထားပါသည္။ ဂူအတြင္း အလင္းေရာင္မရွိ ၊ ဖုန္းမီးကိုသာ အားကိုးေနရျခင္းေၾကာင့္ ေအာက္သို႔ဆင္းၾကည့္ဖို႔ကို လက္ေလ်ာ့ခဲ့ရပါသည္။ ေအာက္သို႔ လွမ္းၾကည့္ရသေလာက္မွာ အေတာ္နက္နက္ ေအာက္ဆင္းသြားရၿပီး ေအာက္ေျခတြင္ ေရျပင္ ေတြ႔ရပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေျမေအာက္ စမ္းေခ်ာင္းလား ၊ ေျမေအာက္ ေရကန္ ၊ ေရအိုင္းလား ဆိုတာ ေသျခာ မသိရပါ။ ေျမေအာက္စမ္းေခ်ာင္းဆိုလွ်င္ ထိုမွ ဆက္၍သြားလို႔ရႏိုင္ေသးသလို အဆံုးသတ္ကို ေျပာဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေသးပါ။

ဂူအဆံုးကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ မေရာက္ဖူးေသးေၾကာင္း ေျပာၾကပါသည္။ ဂူတြင္း အနက္ပိုင္းမွာ ေအာက္ဆီဂ်င္လံုေလာက္စြာ မရႏိုင္တာေတြေၾကာင့္ မည္သူမွဂူအဆံုးထိ သြားေရာက္ေလ့လာႏိုင္ျခင္း မရွိေၾကာင္း ဆိုၾကပါသည္။ အမွန္ပင္ဆိုပါက ေသျခာ သုေတသနျပဳရမည့္ ေနရာတစ္ေနရာပင္ ျဖစ္ပါသည္။

ၾကတ္ဂူႀကီး ပတ္၀န္းက်င္

 

ကယားျပည္နယ္ ၾကတ္ဂူေရာက္ အမွတ္တရ
လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ခက္ခဲျခင္း ၊ ေဒသတြင္ တည္ၿငိမ္မႈအားနည္းျခင္းမ်ားေၾကာင့္ လူသူအေရာက္အေပါက္ နည္းခဲ့ရသည့္ ကယားျပည္နယ္တြင္ ယခုအခါ ခရီးသြားျပည္သူမ်ား စိတ္၀င္တစား သြားေရာက္တတ္ၾကသည့္ ျပည္နယ္တစ္ခု ျဖစ္လာပါၿပီ။ သာယာလွပသည့္ ကယားျပည္နယ္၏ ရႈ႕ခင္းအလွမ်ားႏွင့္ သဘာ၀အလွအပမ်ားကို ခံစားႏိုင္သည့္ ခရီးစဥ္တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ ထိုု႔ျပင္ အသိရခက္ၿပီး လႈိ႔၀ွက္မႈမ်ားရွိေနသည့္ ျမန္မာျပည္၏ အရွည္ဆံုးလႈိဏ္ဂူစာရင္း၀င္ ၾကတ္ဂူႀကီးသို႔ တစ္ခါတစ္ေခါက္ သြားေရာက္ေလ့လာသင့္ပါေၾကာင္း ေနခရမ္းမွ တိုက္တြန္းလိုက္ပါသည္။

သူငယ္ခ်င္းတို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ…………ေနခရမ္း